Ons lichaam kan van nature veel aan, maar niet te lang en niet steeds opnieuw. Dan raken we uit balans: we slapen slechter en herstellen onvoldoende, spieren staan steeds meer gespannen en we worden moe, krijgen hoofdpijn en gewrichtsklachten. Mentaal worden we onrustig, we overzien situaties niet meer, verliezen fut om te sporten en gezond te eten. Langzaam raakt het lichaam uitgeput. Dit kan leiden tot een burn-out of depressiviteit waar je jaren voor nodig kunt hebben. Als je er al helemaal van herstelt…
Vaak is er hulp nodig om balans te hervinden op alle vlakken van je leven. Het belangrijkste is dat je je eigen grenzen leert aanvoelen. Dit is moeilijk want over welke grens hebben we het? De fysieke grens of emotionele grens, voldoende slaap of uitputting, of de pijngrens? Grenzen verleggen zich ook in je leven: waar je vroeger de hele wereld aankon, heb je nu een drukke baan, drie kinderen en de zorg voor je vader of moeder en daarmee is de energie op. Positief denken kan zorgen dat je het een lange tijd volhoudt zelfs verder dan goed voor je is en iedereen heeft een grens.